ad initium

Ricardus

811 Quartum humanitatis nostrae a diuinitate assumptio. Vt enim Ricardus in tertio. Sen. author est: quid mirum si spiritus sanctus eodem momento corpus formauit: animam infudit: ita ut utriusque glutino naturam humanam constitueret: quae in unitatem personae filii dei assumpta sit: cum sine uirili semine statim carnem formauerit: quam nisi in tempore uirtus creata formet. Fuit autem ibi prius non temporis sed naturae ordine: ut Prius natura dicitur quod est causa ipsius uel praesupponitur ab eo. Le quatrième fut l’assomption par la divinité de notre humainté ; comme en effet l’atteste Richard en Sentences 3 : qu’y a t-il d’étonnant si l’Esprit saint dans le même moment forma le corps et y instilla l’âme de façon à constituer par l’étroite union des deux une nature humaine qui fut assumée dans l’unité de la personne du Fils de Dieu, quand il forma de manière immédiate sans semence d’homme sa chair qu’une puissance créée ne saurait former que dans le temps. Ce qui fut auparavant le fut non dans l’ordre du temps, mais dans celui de la nature, comme on dit que la nature est avant car elle est la cause de celui-ci ou est présupposée par lui.